...en toen die man met de hamer

Ik zat op de bank en keek mijn woonkamer in. Die leek tien keer groter en leger dan anders. Ik voelde me lamgeslagen, verward en ik had hoofdpijn en zere ogen van het huilen. Mijn hersens die me al weken, zo niet maanden uit mijn slaap hielden waren er ook mee opgehouden.

Zojuist had mijn manager me laten weten dat ze mij voorlopig niet konden gebruiken op het werk. *boink* en daar was die man met de hamer en hij sloeg genadeloos toe. Opgebrand was ik, opgebrand van alle ballen hoog houden, niet willen falen, er voor iedereen zijn en alles maar goed willen doen. 

Dat gebeurde in november 2016, na een aantal heftige gebeurtenissen in mijn leven en ik leefde van weekend naar weekend en van vrije dag naar vakantie.

 

Op 1 januari 2017 had ik er genoeg van. Als ik zo door zou gaan, zou ik in een depressie belanden.

Ik had genoeg gehuild en lang genoeg op de bank gehangen. 

Het nieuwe jaar begon, dus een mooi moment om alles anders te doen. Echt alles, want veel ging er voor die tijd niet goed. Ik was alleen maar bezig me overal 100% voor in te zetten, en het had precies niks opgeleverd. Ik was alle ballen hoog aan het houden en dat waren er veel.

Alles en iedereen stond in mijn agenda, behalve ikzelf.

Ik gaf me me op voor een jaarprogramma en volgende er een verdiepingsprogramma van nog een heel jaar achteraan.

Twee jaar lang volgde ik een persoonlijk ontwikkelingsprogramma met fantastische coaches waar ik leerde hoe ik succesvol kon zijn in mijn eigen leven. Dat was de beste keuze ooit.

 

En nu

heb ik een heerlijk leven. Ik voel me goed en fit en geniet van het leven. En bij genieten hoort ook gewoon lekker eten, een keer iets teveel eten en een biertje drinken. Het is in balans. Zelfs als het echt even heel druk is en ik voel dat ik overprikkeld raak, dan kan ik de ruimte pakken om tot rust te komen.

Dingen kunnen naast elkaar dus ja, even uit balans hoort daar ook bij.

Ik doe wat ik het liefste doe en ik doe waar ik blij van wordt. Er wordt vaak tegen mij gezegd:' jij doet zoveel leuke dingen!' 

Het leven is geen generale repetitie, er komt hierna niet nog een leven, dus doe het nu. Dingen die ik leuk en belangrijk vind, staan bovenaan in mijn agenda en die vallen er zeker niet als eerste uit.

 

Echt Frederike:

dat ik ik erg nieuwsgierig ben. Ik heb veel vragen en ik stel veel vragen, rake vragen. Ik ben een snelle denker en ik denk veel na.  Ik heb een sterke intuïtie en ik hoor wat je niet zegt.

Ik ben heel sensitief, daarom kan ik goed op jou afstemmen, en tegelijk ben ik heel. praktisch.

Als ik ergens enthousiast over ben, dan zit ik op de praatstoel. Gelukkig staan er buiten niet veel stoelen ;-) 

Ik hou van humor. Ik kan het verhaal wat jij jezelf keer op keer vertelt, lichter maken en we gaan er gewoon om lachen.

Door mijn ervaring als docent, vind ik het superleuk om jou echt iets te leren. Ik geef woorden en uitleg aan de oefeningen die ik doe waardoor jij nog beter snapt waarom je gedaan hebt wat je altijd deed.

 

Als je me echt zou kennen, zou je weten dat ik... 

• graag onderweg ben, en ik hoef niet eens te weten waarheen;
• echt aanga van het liedje 'Rio' van Maywood;
• alle dieren een stemmetje geef en zwaai naar koeien en schapen in de wei;
• werkwoorden verzin waar je bij staat, zoals: 'een potje afgeknoedeld zijn';
• van sokken hou, vooral van kerstsokken en die draag ik het hele jaar door. Ik word blij van leuke sokken;
• ik verdwaal in parkeergarages;

 

Mijn visie...

Mijn visie is dat je echt wel weet waar het soms misgaat. Daarom blijf je het ook proberen.

Je hebt al zo vaak bedacht hoe het anders kan.

En precies daar zit-ie. Je hebt het in je hoofd allemaal bedacht en beredeneert.

Je bent alleen vergeten een groot deel van je lichaam mee te nemen, namelijk je gevoel. 

Ik ga je leren daar naar te luisteren, je kan niet anders, en dan ga je merken dat er heel veel in beweging komt. Zowel innerlijk als in jouw omgeving.